ไปชิม ข้าวเกรียบปากหม้อ ที่มุกดาหาร
อาหารเวียดนามในประเทศไทย น่าจะเริ่มมาจากจังหวัดที่อยู่ทางอิสาน โดยเฉพาะย่านที่มีชาวไทยเชื้อสายเวียดนามอยู่ ได้แก่ กลุ่มจังหวัดที่ติดกับแม่น้ำโขง อุบลราชธานี มุกดาหาร อำนาจเจริญ นครพนม สกลนคร เป็นต้น ย่านนี้จะทานอาหารเวียดนามเป็นอาหารประจำวัน ทานทั้ง เช้า เที่ยง ค่ำ และ มื้อดึก และมีขายเกือบทุกที่ ตั้งแต่ร้านอาหารเวียดนาม ที่ตลาดสด ตลาดโต้รุ่ง รวมทั้ง แผงริมถนน
ที่อุบลราชธานี จะมีก๋วยจั๊บเวียดนามทาน ตลอดทั้งวัน เช้า เที่ยง ค่ำ และ ดึก ดังนั้น ก๋วยจั๊บเวียดนามที่อุบลจะมีชื่อเสียงมาก
สำหรับ ข้าวเกรียบปากหม้อ ที่เป็นอาหารไทย จะเป็นพวกอาหารว่าง
ทำโดยเอาแป้งข้าวไปละเลงที่ผ้าขึงไว้ปากหม้อพอแป้งสุกเป็นแผ่นแป้ง ใส่ไส้
ดังนั้น ข้าวเกรียบปากหม้อ ก็จะเป็นแผ่นแป้งนิ่มๆ ห่อไส้ ไม่เห็นว่าเป็นข้าวเกรียบตามชื่อเลย
ซึ่งดูชื่อแล้วน่าจะสับสน
เพราะคำว่า ข้าวเกรียบมันต้องมีความกรอบอยู่เสมอ เช่น ข้าวเกรียบกุ้ง ข้าวเกรียบว่าว เป็นต้น
ดังนั้น ข้าวเกรียบปากหม้อมีที่มายังไง เป็นอาหารของไทย หรือ รับมาจากที่ใหน
เมื่อต้นเดือนธันวาช่วงวันรัฐธรรมนูญ ไปที่มุกดาหารมา
ช่วงเช้า ถือโอกาศแวะไปชมตลาดเทศบาล เพื่อดูอาหารสดต่าง
ในตลาดเทศบาล ก็มีแผงขายปากหม้อเวียดนามอยู่ ตอนแรกตั้งใจจะชมวิธีการทำเฉยๆ ไม่ได้กะจะทาน เพราะยังมีอาหารเช้าที่โรงแรมรออยู่ ปรากฏว่า มีลูกค้ามาสั่ง ข้าวเกรียบปากหม้อ แทนที่จะสั่งปากหม้อเฉยๆ ถึงได้เห็นว่า แม่ค้าทำปากหม้อนิ่มๆ ไปวางบนแผ่นข้าวเกรียบว่าว ก็ถึงได้เข้าใจคำว่า ข้าวเกรียบปากหม้อขึ้นมาทันที หรือ ข้าวเกรียบปากหม้อนี้ไทยรับมาจากเวียดนาม? เพราะที่ภาคกลางยังไม่เคยเห็นการเอาปากหม้อวางบนแผ่นข้าวเกรียบเลย ก็ต้องเปลี่ยนใจ ไม่สนแล้วอาหารเช้าที่โรงแรม ทานข้าวเกรียบปากหม้อดีกว่า ข้าวเกรียบจริงๆ
ข้าวเกรียบปากหม้อ ใส่หน้าหมูยอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น